Scouting is een organisatie waar ceremonies een prominente plaats innemen. Symbolen, yells en insignes maken daar deel van uit. Zo staat de pijlkop of kompasroos –in de volksmond de Franse lelie genoemd- al vanaf het allereerste begin in 1907 symbool voor de jongens die deel uit maken van hun wereldorganisatie. De drie punten van deze pijlkop staan voor de drie onderdelen van de belofte en met de 2 sterren met 5 punten wordt op de 10 delen van de wet gedoeld.

Voor de meisjes is het klaverblad het symbool: 3 bladen van het klavertje en de 2 5-punts-sterren. Waar Nederland in 1973 besloot de 4 jongens- en meisjesorganisaties in ons land tot 1 landelijke vereniging te maken zijn de pijlkop en het klaverblad tot 1 geheel gemaakt. Het is het allereerste insigne dat bij een installatie wordt uitgereikt. Bij de installatie tot volwaardig lid van een scoutinggroep komen deze elementen in een eigen jasje ook nu nog aan de orde.

Elke scoutinggroep voegt daar zijn eigen cultuur- en taalaspecten aan toe en dat kan leiden tot jarenlange tradities en taalgebruik, die als vanzelfsprekend worden beschouwd, zoals de blauw-gele Van Woesik das. In het groepslied wordt die das bezongen en dat geldt ook het zeuntje (jongste lid) die voor het eerst op zomerkamp gaan. Die maakt kennis met Neptunus, de God van de zee, die hem uiteindelijk toestemming geeft om “zijn wateren” te mogen bevaren. In de wereld van de zeevaart overkomt dat iedereen, die voor het eerst de evenaar oversteekt.

Vanuit de wereld van de scheepvaart is ook het zogenaamde captainsdinner bij veel waterwerkgroepen een vast onderdeel geworden van het jaarprogramma. Van origine was het een maaltijd die door de schipper/kapitein van een schip aan de bemanning werd aangeboden voor het werk dat zij tijdens een lange zeereis hadden verricht. Meestal aan het eind van een reis en de maaltijd bestond dan vooral uit levensmiddelen, die lang houdbaar waren: kapucijners (raasdonders), spek, (zilver) uitjes en augurken.

De Van Woesikgroep heeft deze traditie jarenlang in het vaandel gehad, getuige de foto uit 1975, waarbij de schipper en zijn stuurlieden gezamenlijk een fantastische maaltijd voor alle zeeverkenners. Na het winterseizoen, waarbij het onderhoud van de lelievletten centraal staat en het moment waarop de boten weer te water worden gelaten, is het zover: samen genieten en verwend worden door de leiding. De foto is in 1972 gemaakt in het gebouw Sion aan de Violierenweg. Helft u ons met het zoeken naar de tafelgasten? Marcel Spierings, tel 5176033.